Konsekwencji zmniejszenia aktywności możemy dopatrywać się w wielu obszarach naszej psychiki:

POZNAWCZEJ: trudności z podejmowaniem decyzji, obniżenie poczucia sprawstwa i własnej skuteczności, obniżenie poczucia wartości, zmniejszenie motywacji, poczucie beznadziei i bezsensu, pojawienie się myśli rezygnacyjnych, poczucie przytłoczenia narastającymi zobowiązaniami, poczucie porażki

EMOCJONALNEJ: smutek, przygnębienie, poczucie winy, anhedonia (niemożność odczuwania przyjemności),

FIZJOLOGICZNEJ: przewlekłe uczucie zmęczenie, zmniejszenie wydolności organizmu, obniżenie napędu psychoruchowego, zaburzenia snu

wtórnie również w BEHAWIORALNEJ: popadnięcie w letarg, trudności ze wstaniem z łóżka, odkładanie obowiązków (prokrastynacja), pozbawienie się wzmocnień pozytywnych

SPOŁECZNEJ: utrata znajomych, ograniczenie sieci wsparcia, narastanie zobowiązań
Zmniejszenie aktywności w życiu codziennym, będzie podtrzymywało objawy depresji, a nawet je pogłębiało!
Ale o jaką aktywność tutaj chodzi? Czy tylko o taką potocznie rozumianą jak np. ruch?
Nie tylko, chodzi tutaj o aktywność każdą i wszelaką. Przede wszystkim taką, która daje nam poczucie spełnienia i satysfakcji. O zajęcia dla nas wartościowe, kreatywne, dające przyjemność, poczucie celu i sensu życia. O ćwiczenia, sport, taniec, spacery itp. - w aktywizacji behawioralnej ruch również odgrywa bardzo ważną rolę. Nie możemy też zapomnieć o aktywności związanej z naszymi relacjami.
Wszystkie te aktywności składają się na DOBROSTAN, którego brak koreluje z objawami depresyjnymi.
Żeby nasza aktywność wróciła do tzw. "normy" możemy zastosować narzędzia zaczerpnięte z modelu aktywizacja behawioralnej
Głównym narzędziem aktywizacji behawioralnej są plany dnia, plany działania i ustalanie celów. Ale równie trening przyjemności, dziennik emocji (np. dziennik wdzięczności czy dziennik sukcesów).
O wszystkich tych narzędziach postaram się Wam opowiedzieć, zostańcie z nami